Janusz Korczak (właściwie Henryk Goldszmit, znany też jako: Stary Doktor lub Pan Doktor (ur. 22.07.1879 lub 1879 w Warszawie, zm. 6.08.1942 w Treblince) – polsko-żydowski lekarz, pedagog, pisarz, publicysta, działacz społeczny.
Teoretyk i praktyk wychowania, twórca oryginalnego systemu pracy z dziećmi, opartego na partnerstwie, samorządnych procedurach i instytucjach oraz pobudzaniu samowychowania. Badacz świata dzieci. Był pionierem działań w dziedzinie diagnozowania wychowawczego oraz prekursorem działań na rzecz praw dziecka-człowieka.
Żądał równouprawnienia dziecka, poważnego traktowania jego spraw i przeżyć, wychowania w umiłowaniu dobra, piękna i wolności.
Założył żydowski Dom Sierot w Warszawie i sierociniec Nasz Dom. W 1926 zainicjował pierwsze pismo redagowane w większości przez dzieci – „Mały Przegląd”. Jako Żyd-Polak poczuwał się do podwójnej identyfikacji narodowej.
6 sierpnia 1942 roku Janusza Korczaka wraz z całym personelem i dwustoma wychowankami Domu Sierot wyprowadzono z getta, a następnie wywieziono do hitlerowskiego obozu zagłady w Treblince, gdzie wszyscy zginęli. Stary Doktor mógł uniknąć śmierci, pojechał ze „swoimi dziećmi” dobrowolnie.